Dumanı tüterse senden. Kokusu giderse havadan.

Dumanı tüterse senden. Kokusu giderse havadan.

Yaşamın kıyısından varsa duyulan bir ses. Orada bir nefes.
Her alıp verdiğimizde, küt, küt, atan. Kalbimizden gelen ses.
Kimi zaman hızlı,kimi zaman yavaş. O’nu tutan göğüste bir kafes.
Sormadan kimseye, karışacak maziye. Ne ses kalacak, ne nefes.

Yaradanın verdiği. Ruhu bedene kattığı. Can ile canlandırdığı.
Adına İnsanoğlu dediği. Adem ile havvadan geldiği. Yaşama saldığı.
Uzunun kısa olduğunu geç anladığı. Hatırlatır yaradan hep insanlığı.
Sevgiyle bezemiş, yüreğimize dantel gibi örmüş bayramlığı.

Gün gelir hatırlanır. Ne aranır. Ne bulunur. Olduğu günde kalır.
Bayramlar hatırlatır. Can ile canana dayatır. İnsan ne kadar sessiz kalır.
Sessizliğin seside vardır. O’da içinde saklıdır. Onuda serbest bırakır.
Bayramlarda vefalılar. Vefasızlarıda hatırlar. Bir gülücük. O’da yeter.
Kim görecek derseniz. Kalbimizden gelen sese kulak veririz.
Gerçeklere yüzünü dönenler. İsterlerse bir film şeridi gibi görürler.

Hayatın bir kesitinde. Yaşadıysak aynı karede. Hemi yolda, hemi izde.
kısasında, uzununda. Bayramlaşmakta olsun diyelim sırada.Ne de olsa yaşamdı.
Acıydı, tatlıydı. Kimi yendi, kimi yenmeden tükendi.
Yaşam mücadelesinde. Her birimiz bir köşesinde. Maddiyat ne tarafında..?
Kimileri için en ön planda. Söyler kimi, görmez kendini. Sarılır bulursa dengini.
Her insan belli eder rengini. Ne zengini, ne fakiri. Kendini anlatır sözleri.
Kimi bilir duymaz. Kimi görür uymaz. Herkesin her dediğine kulakta asılmaz.

Maddiyat dediğinde neleri çağrıştırmaz. Ne fıkralar anlatılmaz.

NEDENİ SENİN GİBİLERİ

Senin Gibilere Muhtaç Olmamak İçin

Cimrilerden birisi Hoca’ya takılır:
“Hocam parayı çok sevdiğini öğrendim, acaba neden?”
Hoca bu kendini bilmeze cevapta gecikmez;
“Senin gibilere muhtaç olmamak için.” deyiverir.

Cimrilik keseden olmaz sadece. Kalpde de olur sessizce. Maveviyat kalbe açılan pencere.
İçine katılan ortak insanca. Söylediğimizde olur önce ölçü para. Anladığımızı ne çabuk unuttuk açık ara.
Yüreğinde varsa biraz. Olmaya gerek yok araz. Söylediğinde, duyduğunda. Huylu huyunda. Anlaması aklında beyninde.

Bayramlar paylaşmaktır ilk önce sevgiyi.Yeterki bil içinde sevgiyi tutmayı. Sonra kendinden dağıtmayı.
Tutan tutarda, tutamayan ne arada..? Hatırlatmak bayramlarda, seyranlarda.
Cimri desinler kimine. Söz söyleyende baksın kendine. Her insan koşar önce dengi dengine.
Söz söylenmez sonra sözüne. Sen onu, bunu, bırak. Özüne bak. Sende varsa önce ondan yak.
Dumanı tüterse senden. Kokusu giderse havadan. Tadanda olur havasından suyundan. Sen vazgeçme varsa güzel huyundan.

Hatırlattık hatırlatmasına. Kolay gelsin hatırlara düşmesine.Bayram gelir evler şenlenir. Hatırlanan gönüller dillenir.
Sevgiler hatırlandıkça yaşatılır. Paylaşanlar paylaştıkça çoğalır.Unutulanlarda elbet bir gün hatırlanır. Değeri günü geldiğinde anlaşılır. Zaman hayatın en güzel ilacı. Günü geldiğinde olur hem tatlı, hem acı. Kalbini tutmadan sancı. Hemi ol yolcu, hemi ol hancı. Sen elde edersin önce manevi kazancı.

Nice mübarek bayramlara..

Bayramınız mübarek ola.

Güven Gürbüz

Nisan 2023

Şebinkarahisar / Ankara

Bir cevap yazın