GİTME GURBETE

Boynu bükük yollar, ‘Gitme’ der de tutar kolundan.
Dizleri tutmaz. Kim anlar? Sormaz ki hiç halinden.
Gören der; ‘Kim bir vefa görmüş ki gurbet elinden?’
Saz nereden? Söz nereden? Gitme memleketinden.

Yaylaların yolu uzar, yüksekçe den yüksekçe.
Tozu dumana katar, atlar, dört nala koştukça.
Feryadın olur, sesin çoğalır, kalbin sustukça.
Düşün de düşün, düşünen sen, memleket oldukça.

Ne ararsın deli gönül, çağlar dereler çağlar.
Arama boş yere, bitmez dünya da gam ve keder.
Eser acı poyraz, eritmez karlarını dağlar.
Büker garip boynunu büker, kim halini sorar?

Ne gezersin buralar da, bak viran olmuş bağlar.
Maziden ne eser, yerin de şimdi yeller eser.
Gazel olur toprağa düşer, kış olur kar kaplar.
Gelen göçer, gidenler unutturur, zalim yıllar.

Güven der hal bilenler anlar halsizin halinden.
Dökülür cümle aleme, ballı kaymak dilinden.
Dostlar meclisinde, söylenirsin hep bir ağızdan.
Her ne varsa vardır, ayrılma sen memleketinden.

20 Eylül 2025
Güven Gürbüz
Şebinkarahisar -Ankara