“ALLAHA HAVALE ETTİM”

  

Şurada bir yetim kaldı..

Ne kim döndü, Ne kim baktı..

Memlekete sevdalıydı..

Ne kim bildi. Ne kim duydu..

 *

Ne bacı,gardaş,ağabey…

Olmadı işte. Ağa…, Bey….

Kemençe oldu, koptu yay..

Akşam üstü göçtü aney…

 *

Baba oldu. Gençti yaşı..

Çıkara eğmedi başı

Ömrünce taşıdı taşı..

Yaz bilmedi, çoktu kışı..

*

Sevdası gönlünde tekten..

Hep onu sevdi ezelden..

Hem acı, hem tatlı günden..

Onunla göçer dünyadan..

 *

Beyaz yakalı mintanı..

Unutmaz zalim olanı..

Görür, bilir, yaradanı..

Çıkarır elbet ahını..

 *

Zalime dünya dar ola..

İki gözü yaşla dola..

Garibin ahı, ok ola..

Ah ettikçe, kalbine vura..

 *

Güven der, yoktur dayımız..

Kırdılar tutmaz kolumuz..

Allahın yetim kuluyuz..

O’na havale ederiz..

 *

04 Temmuz 2014

Güven Gürbüz

www.sebinmedya.com

Genel Yayın Yönetmeni..