MEMLEKET DEDİĞİNDE..
Memleket dediğinde akan sular durur. İnsan dediğin de sarar, sürür.
Memleket için insan bulmak olmaz amaç, İnsan için memleket bulunmaz nimet.
Her konuştuğu insanın önce kendisi içindir, şüphe duyarsan eğer yanıt çevresindedir.
Baktığınızda çevrenize çevrede kalmamıştır. Çevre şimdilerde hayalindedir.
Sosyal medyada sarar hem kendini, hem çevresini, yazılanla, çizilenle sürer kendi tarlasını.
Velakin çıkan mimet değil, kendine göre ganimet.
Hiç bir şey tutmaz yerini memleketin tarlasında biten bir tek buğday tanesini.
Gel bir de tanrıya şükret.
Memleket dediğinde sapla saman ayrılır.
Ne yoğurttan süt çıkarılır, ne sütün içine su katılır.
Her gördüğü sakallıya dede derse insanoğlu, dede de yolunu şaşırır.
İnsanoğlunun ne dediğine değil, ne düşündüğüne bakılmalı.
Ne demiş alim; “Derviş’in fikri ne ise zikri de o’dur.”
Memleket dediğin de ata yadigarıdır. Ecdadiyedir.
Çok uzakta olmakla, çok yakında olmayı mesafe olarak görmemek lazım.
Kurduğun gönülbağı da önemlidir yaşatmasını bilen için.
İnsanoğlu tokluk için, memleket çokluk için uğraş versede, su akar yoluna bakar.
Arklar dolar, çağlayan gibi akar. İnsanoğlu bakar. Memleket el sallar.
Biri gider fani olur, memleket kalır herkes sevdalanır..
Be hey dost deyipte sardıysan belini, bir günde incitir tatlı gönlünü.
İnsanoğlu değilmidir, dünden daha deli, akıllı olan memlekettir..
Özlettirirse kendini, akıllandırır da deliyi.
Ya birde, deli deliyi görünce saklarmış çomağını.
Eh orasını bilemem ama ne demiş memleketin eskileri ;
” Deli olmadan da olunmaz veli.”
Uzun lafın kısası memleket meselesi.
Yazmasını bilirse insan ya akıldan yazar, ya da fikirden.
Medet umarsan eğer, bir eğri semer, ya durur üstünde atın, ya yere düşer katır.
Elinde yazdığın koca bir satır. Ya parçalar atar, ya krem gibi sürülür şifa niyetine olur.
Memleket içinse yazılanlar, ne orada toprağım yok diye sırtını döner, ne bağım var diye kendini över.
Memleketse mevzu bahis olan, geride kalan teferruat der.
Bizler iyi olsun, iyilik olsun der de, sürer, eker, biçersek, kafamızın içindekileri,
iyiliklerin içerisinde yeşerir yemyeşil, arpası, buğdası, fiği.
Memleketin üstünde buharlaşan her bir canlının nefesi, buhar olur, bulutu bulur, yağmur olur, insanoğlunun tepesine yağar.
Ne kadar düşünürsen düşün unutma ki çoktur işin.
İster yakınlaşın, ister uzaklaşın, mesafede değildir köşen, dibin.
İki gözün arası yakındır ama, biri bakarken öbürü de aynı yere bakar.
Şaşı olma. Sevgi dağıtmakta aşı ol. Şifa ol, derman ol.
Bilmezlerse de değerini, fark etmiyor. Ha bu dünyada.., ha o dünyada.
Kalma sakın rüyada. Gerçekci ol, akıllı ol.
Değer dediğin nasıl bir eder,..? Sürdükçe devam eder.
İster insan ol, İster memleket..
Memleket dediğinde dur, düşün. Daha çoktur işin.
Memleket rüzgarınız bol olsun..
Sevgilerimle,
Güven Gürbüz
22 Şubat 2021 – Ankara
