YENİ YILA GİRERKEN..

Bir güne gözlerimizi açtığımızda karabulutlar misali çöküşünü gördük yeryüzüne, saldırgan salgının acımasız soğuk yüzünü.

Sıcaklar bile yakıp yok etmeye yetmedi.

Hayat devam ederken tehditler diz boyunu aştı. Tehditin gözü dönmüş bir şekilde insanları hedef alması, şehirlere kara basan gibi çöken sessizliğin içerisinde yanlızlaşan caddeler, sokaklar, evsiz, sahipsiz canlıların açlık ve susuzluklarında dahi kulaklar sağırlaşırken, iletişim kanallarının biri bin açıklamalarla, ne yapacağız, şimdi ne olacak soruları? Endişeler tedirginlikler, mutsuzlukların, umutsuzlukların, zihinlerde yarattığı huzursuzluğa eşlik etti.

Salgının kara yüzü umursuz insanları ararken, ilk bulduğuna sarılıp, yolculuğunda seyrü sefer ile dünyayı halletti.

Tedbirleri aradı insanoğlu..Kurallar koydu..Şartlar oluşturdu.

Uymalı İnsanoğlu derken; zihinlerinin nerelerde nasıl gezdiğinin bilinmediği yolculukta insanoğlu kendi içinde yalnızlaşmaya doğru adım attı. Yakışmadı bize derken evlere kapanmak, çare maskede kaldı..çare uzak durmakta birbirimizden..

Aylar sonra yıldızlar gibi parladı gökyüzünde aşılar.

Görsün artık derken şaşılar..Biri bin yaptı ağzı olanın konuştuğu, büzülemeyen torba misali, boş ve hadsizlerin diz boyu, cahiliye sözleri.

İlim ne der, bilim ne söyler derken;

Nice canlar toprak olurken, salgının gerçek yüzü idrak edilmeye başlandı.

Umutlarımız geleceğimiz. Dualarımız ömrümüz..Varsa nasipte ne varsa o’nu görürüz.

Kendimizi düşündüğümüz kadar, başkasınıda düşünmek demek insanlık derken, unutulmuş nice garip insanlar, kimileri boynu bükük kaldılar hastane köşelerinde..Ne hısım, ne akraba, istesede yanıbaşında bulamadılar..Çaldı telefonlar..Şurada, burada, hemen yakınımızda, gurbette, sılada, daha ne varsa, hep orada..Hal hatır sormalar, öğütler salmalar. Korona günlerinde tanıyamaz oldu her gün sokak başlarında yanımıza koşan kediler, köpekler, sessiz, sessiz yüzümüze bakarken..Kim bilir neler söylediler.?

Yeni yıla korona günlerinide yanımıza katarak girerken, yeni yılda koronayı toprağa gömmek istiyoruz.

İnsanlar ölmesin..Kimseler yetim kalmasın. Eski günlere tez dönelim. Aşılarımızı olalım. Kurallara uyalım. Boş laflara, boş sözlere değil, bilimin yolunda gidenlerin sesine kulak verelim.

Yeni yıla girerken;

Umutlarımız daha fazla..Bilincimiz daha açık. Kurallara uymanın önemi daha fazla anlaşıldı..Umursuzlar azaldı..

Dualarımız var. Akıl, ruh ve beden bir bütün. Sağlıksa sağlık. sağlıksa yaşamak, yaşamak canlılık, insan yaşayan varlık. Akıl ve mantık bilimin ışığında biz bu koronayı toprağa gömmeye varık.

Yeterki bir bütün olarak hareket edelim. Yeni yılda tarihe gömelim.

Korona günlerinde aramızdan ayrılanları rahmetle anıyoruz. Hastalarımıza acil şifalar diliyoruz. Allah kimseyi salgınla imtihan etmesin. Yanımıza yöremize yanaştırmasın.

Yeni yıl senden çok umutluyuz.

Korona seninde hakkından her zaman olduğu gibi bizleri yaradan sonsuz güç sahibi yaradanımız gelecek.

Sağlıcakla kalın..

Güven Gürbüz