Memleket türküsü söylenir,

Ankara’da bir gece vakti.

Doldu taştı yürekler,

Her bir gönülde çiçekler açtı.

Yağdı yağmur, doydu toprak,

Cevherini saçtı.

Bilmem gecenin bir vaktinde,

Saat kaçtı?

Yılların yorgunluğu çöktü omuzlara.

Sormadı yaşım acaba kaçtı?

Beni içtiğim su değil,

Memleket sevdası çarptı.

Ankara’da bir gece vakti,

Kemençe çalıyor, uyan.., uyan..

Koşmuş geliyor sevdasını

Gurbet elden duyan..

Tutuşmuşuz el ele,

Var mı bundan ötesi horan?

Can kurban, canım kurban,

Çalsın davul zurnan..

Yılların yorgunluğu,

Dokundu omuzlarai

İlmek, ilmek dokuduğum,

Gurbet ile sıladan,

Geriye bir ıslak mendil kalmış,

Sevinç ile acıdan.

Ana, baba, gardaş, kalmadı.

Toprak sardı bağrına.

Ankara’da…

Bir gece vaktinde,

Acı, acı çaldı türküsünü,

Hatırlattı bana da

Daldı gözlerim..,

Şu koskoca,

Memleketlim dolu salonda.

 

Soruyorlar bilmeyenler,

Seninde sılan hani ne yanda?

Yılların bilmecesi,

Çöktü düşüncelerime,

Hani, bahar gelince,

Çiçekler bir başka açar ya dağlarında,

İşte derim hep,

Bizim sıla’da çeker ya o tarafa,

İşte o yanda..

Kimi iri yarı, kimi ufak, tefek..

Kimi sarılır boynuma öperek,

Kolay değil kimine zenginim demek,

Fakirlik ise cesaret vermek..

Toplandık bereket dedik,

Sarıldık al yanaklardan öptük

Hep beraber ağladık,

Hep beraber güldük.

Yılların hasreti büktü,

Bir zaman geldi boynumuzu,

Çok koştuk, çok coştuk, çokca da çoktuk,

Bazen de hepten yok olduk..

Karanlık yollarda birbirimizi de aradık,

Aradıkta bulamadık

Ankara’da bir gece vakti..

Çöktü yorgunluk asfalt yollara..

Selam söyleyin,

Sabah olunca kırda bayırda uçan kuşlara,

Karıştı bu gecede acılar, sevinçler,

Tozudukça tozuyan horanlara

Yarıştı yorgun kollar ve de ayaklar,

Rüzgar gibi uçuştu saçlar..

Unuttu beden yaşını,

Bilemedi kendide,

Kaldı bir sandalyede..

Yaşadıkça varız diyor,

Horan içinde horan İsmail Şenollar..

Ömrünüz çok olsun,

Sizlerle yaşasın, gelecekte yaşatsın anılar..

Güven Gürbüz

30 Mart 2007 Ankara

Şebinkarahisarlılar gecesi