GÖNÜL KERVANI

Yine duman sardı dağlar başını..

Unutmam dedi giderken sılamı.

Dizildi yollara gönül kervanı.

Silen olmadı gözdeki yaşını.

*

Seçildi gurbet de, seyran eylendi..

Yalan dünya çiğnendi de geçildi.

İlk durak…. Dağıldı gönül kervanı.

Yutulmadı, boğazda düğümlendi.

**

Kimi kurdu sofrayı çimenlere,

Kimide kaldırmadı düşenleri.

Ahde vefa bilmez gönül kervanı.

Menfaate kul hep, derbederleri.

 ***

Yüce dağlarını sis duman sardı.

Ekmek bulamadı da darda kaldı.

“Nerede..?” der sorar, “Gönül kervanı..?”

Çaldı tüm kapıları. Açılmadı..

 ****

“Nasihat….” Dedi erenlerin biri,

Delikanlım bilmez ki durur geri.

“Unutma..” der  “..bizim gönül kervanı“

“Unutur aslını şöhretlileri..”

  *****

Çomak medet, durdurur tekerleri..

Kırar ne hınzır, gülü tikenleri..

“Yetiştiren..” demez, gönül kervanı.

Kurur..,Dağılır.., Biter yaprakları.

 ******

Aklın başına al yolma saçları.

Sev, terketme memleketi , dostları.

Yine geçer nice gönül kervanı.

Getirmez geriye geçen yılları.

 *******

Güven Gürbüz

20.09.2011

Şebin Medya Genel yayın Yönetmeni