VİLAYETLİĞİN İADESİ UNUTTURULDU mu..?

Şebinkarahisarlıların talebleri unutturuldu mu?

1933 yılında Vilayetliği alınarak Giresun iline bağlanmasının ardından geçen zaman bir yüzyılı tamamlayacak gözüküyor.

Şebinkarahisarlıların İllik mücadelesinin altında yatan en temel hissiyat aynı durumda iken Vilayetliğini geri alan ilçelere tanınan ayrıcalık.

Osmanlıdan gelen tarihi geçmişi çok iyi bilinmesine ve adını Ulu önder Atatürk’den almasına rağmen Vilayetliğin iadesi öneme haiz mi, değil mi? diye düşünmek dahi düşündürücü.

Vilayetlik konusu ülke gündemine geldiğinde ilk İl olacak yerlerden biri Şebinkarahisardır diyen Canikli’nin sözleri unutulmadı.

Şebinkarahisar’ı İl Yapma Komitesi varmıydı..? diyenlere sormak lazım..Nerede hani? Tarih sayfalarında mı kaldı?

Vakıflar, Dernekler, STK’lar…Bilerek veya bilmeyerek unuttular mı, UNUTTURDULAR mı..? Neden bahis konusu dahi olmuyor artık?

Kalkınıp, gelişeceğiz, büyüyüp çoğalacağız, yollar yapılacak, köprüler kurulacak, Üretimi artırıp, istihdam yaratacağız, elele vereceğiz hep birlikte kazanacağız, Bir yanımızı gurbet, bir yanımız sıla, gelin girelim kolkola..Yıllardır konuşulanlar bundan ibaret.

İCRAAT..

İçerden başka, dışarda başka konuşan, konuşanların ağzına gem vuran, paye kapma, Ün yapma, şirin olma, yer kapma, öne çıkma..vs..vs..peşinde koşan zihniyetlerin, dostlar alışverişte görsün tutumları ile peynir gemisi maalesef yürümüyor.

Bakmayı iyi bilen, susmayı iyi beceren, baş sallamayı; hatır kırmayayım, gönül alayım gözüyle bakan, ben becerememem, sen iyi bilirsin, pofpofla gitsin…Arada bir toplanalım, ziyaretleri çoklaştıralım, siyasileri unutmayalım, önünü iliklemedin mi? Saygı, saygı…
Manzara resimleri sosyal medyada renkli, renkli…

Salt yapılması gereken rütunlarda değil amacı olgunlaştıran etmenler. Hedef kitlenin arzularında saklı gerçek hissiyat. Atalarımızın arzuları Vilayetliğin iadesinin temel sebebibini iyi anlatamamakta veya UNUTTURALIM GİTSİN demekte..

Sosyal Medyayı iyi takip edenler iyi bilirler ki; Vilayetliğin iadesi konusunda suskunluk maalesef devam ediyor. Ümitsiz vaka durumunda..Hukuki yollar tükenmiş..Otoritenin alacağı kararlar çerçevesinde gündeme oturursa ne ala..Yerel Yönetimlerin sessizliğide gözlerden kaçmıyor..Şurada da Vilayetliği dile getirdik diye bir açıklama gözle görülür bir şekilde uzun zamandır mevcut değil.

Yerel yapıların yapılandırması, revizyonu, organizasyonel yapıların olgunlaştırılması, tecrübeli yöneticiler, profesyonel alt yapılar, eğitimli kadrolar vs.vs çerçevesinde bir çok değişimlere ihtiyaç duyulduğu aşikar.

Halkın bir çok konularda yeterli bilgi ve görüş paylaşımlarının yapılmadığı, sosyal medya üzerinden verilen mesajlarda yüzeysel bilgilerle, kıst çevrelerce, kısıtlı bilgilendirmelerle geçiştirildiği, haber kanallarının ise zoraki bilgi akışı içerisinde, belirli konularda yüzeysel olduğunu görmekteyiz.

İlçeyi Vilayetliğe taşıyacağı varsayılan etmenlerin çoğaltılması ile yeniden İl olmak istiyoruz diyerek tekrardan bir ses duyuralım diyenler dahi kalmamış. Bu etmenlerin başında; bayındırlaşma, kalkınma, nüfus, yol, sanayi, tarım, ekonomi…vs..gelsede, görecek gözlere de ihtiyaç olduğunuda göz ardı etmemek gerek..

Eğer biz duygu ve düşüncelerimizi paylaşmassak, uykuya yatmaya devam ediyoruz demektir..