“DEĞİRMEN TAŞI

 

Bir yanın kırılmış mı değirmen taşı.. ?

Zemheride de geçiremedin kışı..

Kapı önünde verir garip gargışı..

Görür elbet mevla da gözdeki yaşı..

 

Nicedir dönmedin, yükün hep ağırdır.

Buğda, arpa, bak, çuval ,çuval, yoldadır..

Bilmezler senin garip başın dardadır..

Görür elbette mevlada, yanındadır..

 

Ağır ol ağır hep ağırdan kalasın..

Zalimler yerinden hiç kaldıramasın..

Kem gözle bakan sakın ki aldanmasın..

Kalırlar altında da, kibir yapmasın..

 

Kaldırırlar seni teker niyetine..

Atarız derlermiş, bahçe sepetine.

Dağ.., Tepe.. ,Düşersin sen yine yerine..

Kim bilecek.., Toprak sevdalıdır sana..

 

Baharda gelir sen üzülme ne olur.

Arpa, buğdaylar, biçilir, seni bulur.

Döner durursunda, çuvalda un olur.

Un hamur olur, pişerde kete olur..

 

Sana derler sana ey değirmen taşı..

Yılmadın, gördün nice kar ile kışı.

Unutan unuturda, kavim gardaşı.

Yetimliğin bitmez hiç değirmen taşı.

 

25.09.2014

Güven Gürbüz”