ALIÇ AĞACI

Bozkırın ortasında kalmış tek başına.

Gurbet gazeli dökülmüş yanıbaşına.

Alıçları değmiş, düşer her köşesine.

Görmez kimse, bakmaz sana alıç ağacı..

 

Ne gelen var ne giden, yüce dağ başında.

Anasız, babasız, yetimin göz yaşında.

Bir sevinç, bir neşe, cılız öten kuşunda..

Çalı misali seni , ey alıç ağacı..

 

Tarlada yanmış köylü, gelirse gölgene.

Bir bardak su da dökerse eğer dibine.

Kulak veren anlar bir de sessiz haline..

Senden iyisi yok, garip alıç ağacı..

 

Güzün dökülür altın rengi alıçların.

Ne de hoştur uzaktan dal sallayışların.

Kimseye göstermez kuşa mekan dalların..

Bozkırda bir yetim daha alıç ağacı.

 

Bu yılda verdin meyveni seneye kısmet..

Yüce mevladan gelir bak her türlü nimet.

Görmezse görmesin, boş ver seni kul hikmet.

Dik duran heybetin yeter alıç ağacı..

 

Güven der çalı kuşuyum, geldim yanına..

Dokunmadan yağdırdın alıcın başıma

Gölgende bak şimdi girdim elli yaşıma

Benim gibi yetim kalmış alıç ağacı..

Güven Gürbüz

12.09.2013